ស្នេហាធ្វើឲ្យមនុស្សមានទាំង សេចក្ដីសុខ និងទុក្ខ ។ មានគូស្នេហ៍ខ្លះស្រលាញ់គ្នាល្អូកល្អឺន ខ្លះព្រងើយកន្តើយនឹងគ្នា ខ្លះធុញទ្រាន់នឹងគ្នា…
ស្រីដែលរៀបការរួច ច្រើនតែចូលចិត្តរកគ្នាជជែកលេង ចំណែកស្រីដែលនៅលីវចូលចិត្តជជេកលេងជាមួយបុរស់ជាជាងជាមួយស្រី ដូចគ្នា ។
គូស្នេហ៍ដែលគ្មានអ្វី ផ្សេងជាប់ជំពាក់ គេច្រើនចំណាយពេលនៅ ជាមួយគ្នាបានយូរ បើគេស្ថិតនៅក្នុងពិធីអ្វីមួយ គេច្រើនតែនៅ ជាមួយគ្នារហូតចប់ពិធី ដែលគេទាំងពីរនាក់ ហាក់ដូចជាម្ចាស់រវាងគ្នានឹងគ្នា ។
គូស្នេហ៍ដែលមានការប្រកែកគ្នា គេច្រើនតែញញឹមដាក់គ្នាបែបមិនស្មោះ និងមិនចេញធ្មេញ ។ ជាទូទៅទាំងគូស្នេហ៍ដែលរៀបការហើយ និងគូស្នេហ៍ដែលមិនទាន់រៀបការ ប្រសិនបើគេទាំងពីរនាក់មិនស្ថិតក្នុងសភាពរីករាយជាទីបំផុតទេ នោះ ក៏មិនមានការប៉ះពាល់គ្នាញឹកញយដែរ ក្នុងករណីនេះ ប្រសិនបើមានភាគីណាមួយទៅប៉ះពាល់មុន ភាគីម្ខាងទៀតនឹងដកដៃចេញយ៉ាងឆាប់រហ័ស ។
ការពាស់ពាល់ ជាការសម្ដែងនូវភាពជាម្ចាស់ និងធ្វើឲ្យភាគីម្ខាងទៀតមានការកក់ក្ដៅក្នុងចិត្ត ។ យុវវ័យដែលស្ថិតក្នុងអន្លង់ស្នេហ៍ នឹងមានការប៉ះពាល់កាន់តែច្រើនឡើង ។ គូស្នេហ៍រមែងត្រូវការ ការប៉ះពាល់នេះ និងត្រូវការជាចាំបាច់ ក្នុងការទទួលការប៉ះពាល់ពីគូស្នេហ៍ ។
មនុស្សដែលមានទំនាក់ទំនងស្នេហា គេអាចអង្គុយលើកៅអី ហើយឱនរកគ្នា ឬជួនកាលដាក់កៅអីបាំង មិនឲ្យអ្នកដ៏ទៃមករំខាន ។ ក្រៅពីកាយវិការនេះ ក៏នៅមាន ការសម្លឹងមើលគ្នាដោយខ្សែភ្នែកផ្អែមល្ហែម ងក់ក្បាលចុះឡើង ញាក់ចិញ្ចើម សម្លឹងគ្នាមិនដាក់ភ្នែក ស្រងូតស្រងាត់ .ល. ។ សម្រាប់ស្ត្រីក៏អាចអង្គុយគងអន្ទាក់ខ្លាបញ្ចេញឲ្យឃើញសាច់ភ្លៅ ពើងដើមទ្រូង និងយកម្រាមដៃអង្អែលជើង ឬអង្អែលកដៃថ្នមៗផងដែរ ។
ដកស្រង់ពីសៀវភៅ មើលមនុស្សឲ្យដូចអានសៀវភៅ